ایستاده در باد . . .
شاخه ی لاغر بیدی کوتاه . . .
برتنش جامه ای انباشته از پنبه و کاه . . .
برسر مزرعه افتاده بلند . . .
سایه اش سرد و سیاه . . .
نه نگاهش را چشم ، نه کلاهش را پشم . . .
سایه ی امن کلاهش اما . . .
لانه ی پیر کلاغی است که با قال و مقال . . .
قاروقار از ته دل می خواند :
آنکه می ترسد . . .
می ترساند . . . !
نظرات شما عزیزان:
[ جمعه 28 / 3 / 1393
] [ 11 AM ] [ Mehrabn ][
آمار
وب سایت:
